Hüzün neymiş insan kaybedeceğini anlayınca başlıyor,ben hüznü hiç yaşamamışım meğer,
Kavga neymiş, ben hiç kavga etmemişim meğer.
Susmak neymiş insan Onu kaybedeceğini anlayınca başlıyor.Ben çok konuşmuşum meğer,
Uyumamak neymiş insan onu düşününce anlamaya başlıyor ben hep uyumuşum meğer,
Ben hiç ağlamamışım meğer,
İnsan sevdiğini kaybedeceğini anlamaya başlayınca anlyor hıçkırmak neymiş meğer?
Tutamamak neymiş insan sevdiğini kaybedeceğini anlayınca başlıyor, meğer ben hiç tutunamamışım.
Üşürken için yanmak ne demekmiş, yüreğin kan ağlarken dudaklarına sahte gülücük kondurmak, ne demekmiş insan anlamaya başlıyor, insan sevdiğini kaybedeceğini anladığında başlıyor.
Yarım olmak neymiş insan kaybedeceğini anlayınca anlıyor. Ben hiç kesilmemişim meğer
Çaresizlik neymiş anlıyor insan, ben hiç umutsuz kalmamışım meğer
Sevgi neymiş ,insan yaşamını bağladığı insanı kaybedeceğini anladığı zaman başlıyor. Ben hep sevmişim meğer...
04.03.2013
Teşhis tarihi
hayırdır? ne oldu?
YanıtlaSilYazıcam Min Günce etiketiyle yazacağım yaşadıklarımı.Belki birilerinie yardımcı olur yazdıklarım.Belki biraz üzecek bizi ama yaşamın neden anları yaşamaktan ibaret olduğunu her yaşanmış mutlu anın bir değer olduğunu hissettirir hepimize. Açıkçası Coraline'ciğim bu sene 25. yılını kutladığımız, 25 sene hayata elele tutunduğumuz, iki çocuk yetiştirdiğimiz ve hayata verdiğimiz çocuklarımın babası, bitanecik sevgili eşimi vücuduna yerleşen kötü huylu bir arkadaş yüzünden kaybediyorum galiba...
Silofff çok üzüldüm...ne diyeceğimi de bilemedim.umudunuzu kaybetmeyin yine de...lütfen
SilHayatta mutlu zamanlar olduğu gibi, acı geçen zamanlar da var. İnsan olarak olanları değiştiremeyiz.umut dersen o hiçbir zaman bitmiyor. Bir ipek böceğnin kozasından çözülen ipek ipliği kadar ince olsa da umut olmasa çaba nasıl olur? Kanımın son damlası kalana kadar umutla ve azimle devam edeceğim yaşama dört elle sarılmaya. Mim de öyle.Teşekkürler coraline benimle olduğun için.
SilHüzün, umutsuzluk ve çaresizlik dolu satırları okurken...ne diyeceğimi bilemedim sevgili Defneciğim...ümit ederim, umut kapı/n/da açan bir çiçek olur...her şey yoluna girer dilerim..sevgilerimle...
YanıtlaSilUmudum yok dedim ama umutsuz yaşanmaz ki Esmircim. Umudum hep var. Şimdi bile. Umudun bittiği yerde yaşam da biter. Bu satırlar ilk teşhis konduğunda hissettiklerim. hayat seni istemese de sen ona öyle bir sarılıyorsun ki. Bu bir umut işte. Şimdi tedaviler başlayaca daha rahatladık. Görüşmek üzere teşekkürle iyi dileklerin için:))
SilDefne Hanım çok üzüldüm, söyleyecek söz bulamıyorum, sakın umudunuzu kaybetmeyin, belki de bu sadece birlikte olduğunuz zamanların değerini bilesiniz diye kaderin küçük bir şakasıdır size ve buradan güzel haberlerinizi okuruz inşallah...
YanıtlaSilUmarım öyledir Erencim.Hayat zaman zaman acı süprizleri de getiriyor karşına. Sen daha çok gençsin. hayatını iyi yönetirsen hayatın getireceği acı süprizler daha az olacaktır. Eğer gelecek 5 yılının nasıl geçeceğini göremiyorsan ortada bir sorun vardır. Her zaman uyanık ol.Geleceğini yapılandır. Bunu sana ne kadar kızarsa kızsın etrafındaki yaşamında var olan kişilere de anlat. ben bu gün yaşadıklarımı bu kadar olmasa bile daha azını bekliyordum zaten. Başa gelen çekilir. Umutla bunları da aşacağıma olan inancım sonsuz ama hayata yenilmeyeceğim.Sevgilerimle seni çok seviyorum Erenciğim.
Silçok geçmiş olsun,
YanıtlaSilacil şifalar ve
tedavi sürecinde kolaylıklar diliyorum!
Arzucuğum, iyi dileklerle dolu mesajına çok teşekkür ederim. Sakın benim blog yazımda yazdığım gibi acılardan uzak kalmak için beni terketmeyin. Benim ki kendini kandırma. Mutlu olabilmek için at gözlükleri takmanın, yaşamın acı gerçeklerini görmezden gelmenin sadece insanın kendine faydası olur, karşındaki ise acısını yaşar ve hayat gelir geçer. Sizin benimle olduğunuzu bilmek azmimi arttırmama yardımcı olacak. Yine gittiğin gördüğün yerleri o güzel gözlerinle,da doğrusu gözlerinin yerine gören bilincinle çekip bizlerle paylaş, güzel dekorasyonları gösteren evlerle mutluluk ver. Yeter ki burda ol.Sevgiler
SilDaha okurken tüylerim diken diken oldu:( sonunda ne duyacağım diye korkuyla bitirdim cümlelerini ve anladım:(
YanıtlaSilÇok üzüldüm gerçekten özellikle yorumlara verdiğin cevaplarla iyice anladım durumu.
Umarım hayat mucizelerinden birini yaşatır sana ve meğer mucize de olabilirmiş, dersin...
Allah yardımcınız olsun Defneciğim...
Sevgili nataliciğim, henüz yeni başladık mücadeleye. ideallerimiz çocuklarımıza en iyi eğitimi vererek onları hayata başarılarla kazandırmaktı. Sona doğru yaklaşmışken hayatımız işler yüzünden tepetaklak oldu. Mücadele ederiz tekrar başlanır herşeye zaten 0 dan başlamıştık, yıne başlar daha iyi yerlere geliriz derken korkulan oldu ve eşimin sağlık problemi haberini aldık. Yine de umut devam ediyor. Bir mucize değneğin omzumuza hafifçe dokunmasını bekliyorum çünkü eşim de ben de hayatta etrafımızda olan herkese iyilik yaptık. Kimse için kötülük yapmadık. Bazen sorguluyorum neden böyle oldu diye. Ama cevabını bulamıyorum...
SilBöyle bir yıkımı annesi ile tecrübe etmiş biri olarak diyorum ki inanın ilk teşhiste sanki ateşe atılmış gibi değiş ateşin ta kendisiydim.Tüm sesler susmuştu sanki, kendi sesim kulağımı tırmaladı... Ama tedavi sürecine girince,daha bir normalleştik...Tatile bile gittik...
YanıtlaSilTüm iyilik ve şifa dileklerimi gönderiyorum
sevgilerimle
lalecim tedavi süreci başladı. Doktorlar çok fazla umut vermese de insan beyni bazen doktorları bile şaşırtıyor. Bu hastalığı eşimin beyninde yarattığına inanıyorum. Aynı gücü kullanarak henüz bilimin keşfedemediği gücle onu yeneceğine olan inancım tek umudum. Yine de gözlerimin önünde erimesine dayanamıyorum. Dileklerine çok teşekkürler. Umarım gelecek hepimizi şaşırtır.
Sil