İstanbul Sevdası

Ne zaman İstanbul'da olsam içimde kuşlar uçar. Bu şehrin sevdalısı sadece ben değilim. Gelmiş geçmiş tarihinde pekçoklarını kendine sevdalamış bu güzel şehir. O yaşanmışlıklar var ya bu şehrin bir canı var, bir ruhu dedirten insana, o büyülü güzelliği, dünyanın neresinde, hangi yaşta olursa olsun, eninde sonunda kendine çekiyor insanı. 

    

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı;

İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;

Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.

Ağlar çekiliyor dalyanlarda;

Bir kadının suya değiyor ayakları;

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

Orhan Veli KANIK (1914-1950) “İSTANBUL’U DİNLİYORUM” şiirinden

Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!

Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.

Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!

Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.

Yahya Kemal BEYATLI (1884-1958)“BİR BAŞKA TEPEDEN” şiirinden

Gökyüzü mahallesi İstanbul’un

Süt beyaz bir martıyım açıklarda

Gemilere ben yol gösteriyorum,

Buğday ve ilaç yüklü gemilere

Bir kanat vuruşta bulutlardayım;

Bir süzülüşte vatanım dalgalar

Cahit Sıtkı TARANCI (1910-1956)“BAHAR SARHOŞLUĞU” şiiirinden

Ve uzaklardan seni düşündüğüm bugünlerde

Bakışlarımda akşam karanlığın

Kulaklarımda sesin İstanbul

Ve uzaklardan 

Ve uzaklardan seni düşündüğüm bugünlerde

Sen şimdi haramilerin elindesin İstanbul

Vedat TÜRKALİ (1919) “İSTANBUL” şiirinden

İstanbul’ sevmek ölmek gibi bir şey

Bir ömür boyunca durmadan yanmak

Erimek her gecesinde biraz daha

He sabah alev halinde uyanmak

Ümit Yaşar OĞUZCAN (1926-1984)“İSTANBUL’U SEVMEK” şiiirnden 

Belki de bir akşam serinliğinde bir boğaz manzarasıdır aşk,