Sımsıcak eserdi kavak rüzgarları başımızda,
Heyecanı nefesimizi keserdi ilk aşkımızın,
Gençliğin saf,rüzgarın sıcak,yaprakların yeşil olduğu zamanlar
Geçti artık,
Şimdi rüzgarlar daha soğuk üflüyor yüzümüze,
Kalp atışlarımız durmak üzere,
Üşümüyoruz,
Yas tutmuyoruz,
Çünkü biz anılarımızla mutluyuz.
Ne hoş bir blog.
YanıtlaSilLise yıllarımda kalmış en sevdiğim W.Wordsworth dizeleriyle karşılaşmak sürpriz oldu; çok keyif verdi.
Fantom of the Opera da öyle...
yakında toparlanıp yazarım ben de. bir de mutfağa girebilsem:)
sevgiyle..
Sevgili İpek,
YanıtlaSilÖzel insanlar, özel hayatlar. Yollar biryerlerde kesişiyor.Bu şiir ben de de o yıllardan hafızama yerleşmiş, bir de Natalie Wood tren rayları üzerinde bir film karesinde bu şiiri okuyor.
Blogunu izlemek benim için de çok keyif verici.Onun için yazdım.Bazen yeni şeyler öğrenmek,bazen kendimden birşeyler bulmak
şaşırmak, sevinmek, neşelenmek mutlanmak. Arayı fazla uzatma.Kucak dolusu sevgiler...